En zowaar heb ik vanuit mijn bed - met prachtig uitzicht over het Utrechts-Noordhollands grensgebied - verbinding met de buitenwereld. Wat een luxe.
Om te beginnen is bij aankomst mijn bloed onderzocht. Alles blijkt goed te zijn. Lever- en nierfunctie zijn oké d.w.z ik mag door naar de tweede ronde chemokuur. Zojuist is een zak methotrexaat aangekoppeld waar ik vier uur mee onder de pannen ben. Vervolgens is het weer uren naspoelen om het gif uit mijn lijf te verwijderen. De lijst met mogelijke bijwerkingen wil ik maar niet al te serieus nemen. De eerste keer bleef het bij een pijnlijke mond en haaruitval.
Wat mij zorgen baart is dat de plasproblemen toenemen. De neuroloog deelt die zorg. Dat zou kunnen betekenen dat de tumor groeit en de zenuwen in het bekken verder onder druk zet. Overleg met de oncoloog moet uitwijzen of de chemokuur wel of niet de gewenste uitwerking heeft.
We zullen zien hoe het me verder vergaat.
Dag Henk,
BeantwoordenVerwijderenOp het moment dat ik dit lees is jouw chemo al weer achter de rug. Ik hoop van ganser harte dat die chemokuur het gewenste resultaat heeft.
groeten,
Loekie
Dag Henk,
BeantwoordenVerwijderenIk hoorde 'pas' vorige week jouw verhaal, op bezoek bij Marco Nolet. Denk sinds die tijd geregeld aan je - en aan onze etentjes in het Wapen van Bunnik. De laatste handgeschreven brief die ik heb ontvangen, was van jou - vanaf je vakantieadres op de grens van Frankrijk en Spanje, ik geloof 2,5 jaar geleden. Wens je/jullie veel kracht toe en blijf je volgen. Grote Groet, ook namens Miep. Harry
Beste Henk,
BeantwoordenVerwijderenRecent heb ik een reeks screenshots uit de film KNMI-1975 gehaald en daarbij hebben oud-gedienden de namen van de mensen geplaatst. Ik kan er me niet aan onttrekken om daarbij aan jou te blijven denken met het sterke besef hoe kwetsbaar al het dierbare om ons heen is. Woorden schieten tekort, dus hou ik het maar op: Sterkte!
Geert