Toen ik 20 was sloeg ik ze zeker over, ook in de dertiger jaren van mijn bestaan besteedde ik er geen aandacht aan. Hoe het was toen ik een jaar of veertig was kan ik me niet zo voor de geest halen, het zou wel eens begonnen kunnen zijn zo rond mijn vijftigste maar een precies tijdstip kan ik niet aangeven. Wat ik wel zeker weet is dat ik al jaren de pagina’s met rouwadvertenties in de krant spel. Mijn aandacht gaat in eerste instantie niet uit naar de naam van de overledene, nee, het belangrijkste aandachtspunt is zijn geboortejaar.
1928? Reken, reken. “O, die is 82 geworden. Da’s een mooie leeftijd, toch.”
1944? “Zo, die is ook niet oud geworden, maar twee jaar ouder dan ik nu ben.”
En zo dwalen mijn ogen over de pagina en meet ik de leeftijd van de betreurde doden af aan die van mij, en verwijlde – toen ik nog geen weet had van de kankercellen die in mijn bekken woekerden – een ogenblik bij hun verscheiden als hun geboortejaar in de buurt lag van 1946 of later. Nu realiseer ik me dat eerdaags mijn naam wordt opgenomen in het pantheon en dat andere lezers hun geboortejaar zullen afmeten aan dat van mij.
Nog steeds een onwezenlijke gedachte.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ha Henk,
BeantwoordenVerwijderenJouw manier van kijken naar de rouwadvertenties en dan met name het berekenen hoe oud iemand geworden is, deel ik volledig. Misschien een ietwat morbide belangstelling maar ja die advertenties kan ik ook niet overslaan. Vanmorgen stond in een van de rouwadvertenties een tekst van Martin Bril, die ik je niet wil onthouden:
Wat we willen
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst is zo te leven
Dat het je overkomt
Die klaarheid, af en toe.
Warme knuf, je buuf Babette
Beste Henk,
BeantwoordenVerwijderenVerslagen lees ik keer op keer jouw verslagen. Jouw talent om de situatie waarin jij verkeert zo treffend te beschrijven raakt mij diep.
Wij hebben er niet voor gekozen maar wel ervaren dat leven heerlijk maar ook tijdelijk is. Tijdelijk is tijdelijk en een rekbaar begrip. Te kort oneerlijk en lang een zegen, ofwel mazzel.
Dat jij eerdaags adverteert in de krant daar wil ik niet aan.
De mazzel,
Arnoud
Hallo Henk,
BeantwoordenVerwijderenOok ik lees al lange tijd de rouwadvertentie op die manier. Volgende week word ik 50 en besef mij dat 1960 ook een jaartal wordt dat vaker bij de advertenties staat.
Ooit jou plaats op Schiphol mogen overnemen en ben je daar nog steeds dankbaar voor.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
John Brouwer