De mooiste dag

Mensen die hun huwelijksdag betitelden als 'de mooiste dag uit mijn leven' beschouwde ik tot voor kort als mythische dwepers die met enige argwaan bekeken dienden te worden. 't Is niet zo dat ik mijn trouwdag ervoer als een bezoeking, maar om nou te spreken van 'de mooiste dag'...
Sinds gisteren weet ik dat zo'n dag zich wel degelijk als uniek in het geheugen kan nestelen. Toen namelijk trouwde onze jongste dochter en aan de gezichten van de beide echtelieden was onomstotelijk af te lezen dat het de mooiste dag van hun leven was.
Hetgeen ze aan het eind van de dag tegenover mij persoonlijk bevestigden.


"We willen zo graag dat jij er nog bij kunt zijn" vertelden ze S. en mij zo'n maand geleden, op het moment dat ik weliswaar de gevolgen van de chemokuur langzamerhand te boven begon te komen, maar waarop ik me nog allerminst levenskrachtig voelde. "Ik zou" was mijn reactie "er dan niet te lang mee wachten want je weet niet hoeveel tijd ons nog gegeven is." en dus moest er door alle betrokkenen flink aangepoot worden om alles op tijd geregeld te krijgen.


En zo stonden ze gisteren te stralen in Jachtlust, het mooie gemeentehuis van De Bilt.



Later meer...